گروه ایرنا زندگی- بنابراین یافتن زمان با کیفیت برای خانواده و تقویت پیوند میان اعضای خانواده می تواند چالش برانگیز باشد. اکنون ساختن خانواده ای که همدیگر را حمایت و تشویق کند انرژی و زمان می طلبد.
در این گزارش به شاخص هایی برای استحکام پیوندهای خانوادگی اشاره شده است که نباید به عنوان «باید» در نظر گرفته شوند، یا به عنوان مجموعه ای از قوانین که باید رعایت شود و یا به عنوان یک چک لیست که براساس آن به خانواده خود یا سایر خانواده ها نمره دهید.
در عوض، این شاخص ها می توانند ابزاری برای کمک به بحث و تعامل خانوادگی و ابزارهایی برای یادگیری بیشتر در مورد خانواده شما باشند.
همه خانواده ها می توانند مستحکم و سالم باشند
در سال ۱۹۵۰، خانواده معمولی متشکل از یک پدر شاغل، یک مادر اهل خانه و حداقل دو فرزند بود. اما شرایط تغییر کرده است و خانواده ها نیز تغییر کرده اند. اکثر آنها هنوز تصویر خانواده «ایده آل» را مانند خانواده ای که در دهه ۵۰ وجود داشت، دارند. خانواده های دهه ۸۰ متفاوت هستند.
امروزه تعداد خانواده های تک والد، هر دو والد شاغل، دارای فرزند ناتنی و بدون فرزند بیشتر شده است. آنچه خانواده را مستحکم می سازد به این بستگی ندارد که چه کسی خانواده را تشکیل می دهد، بلکه به این بستگی دارد که آنها چقدر با یکدیگر برای انجام وظایف ضروری، مانند برآوردن نیازهای هر یک از اعضا، آموزش دادن به فرزندان، حفظ واحد خانواده و ایجاد مجموعه ای مشترک از معانی، ارزش ها و اهداف همکاری می کنند. خانواده‌های غیرسنتی که شامل بیشتر ما می‌شود، باید راه‌های جدیدی برای انجام این وظایف بیاموزند.
خانواده‌های سالم با یکدیگر وقت می‌گذرانند
خانواده های مستحکم «زمان اصلی» را برای با هم بودن کنار می گذارند. خانواده ها با گذراندن اوقات خوش و مثبت با هم، ذخیره ای از احساسات خوب را ایجاد می کنند. وقتی مشکل پیش می آید باید با خانواده در میان گذاشته و حل شود. اگر مشکلات با لذت های مشترک متعادل نشوند، به مرور زمان، افراد ممکن است زندگی خانوادگی را با چیزهای ناخوشایند مرتبط کنند. بنابراین زمانی که زندگی شما شکننده می شود، ممکن است بخواهید موارد دیگر را از لیست خود حذف کنید و زمان بیشتری را برای با هم صحبت کردن، با هم برنامه ریزی کردن، همکاری با یکدیگر، با هم بازی کردن و با هم خندیدن صرف کنید.
خانواده های مستحکم با بستگان و دوستان ارتباط برقرار می کنند
خانواده بزرگ – پدربزرگ و مادربزرگ و سایر بستگان – منبع قابل توجهی از حمایت برای اکثر خانواده ها هستند. خانواده های گسترده نه تنها در طول بحران به داد یکدیگر می رسند، بلکه اغلب منبعی از همراهی مداوم نیز هستند. از سوی دیگر ما به عنوان بزرگسال و به ویژه فرزندانمان به فرصت هایی برای تعامل با بزرگسالان و کودکان خارج از دایره خانواده نیز نیاز داریم که بتوانیم با آنها خوش بگذرانیم و از آنها یاد بگیریم.
ایجاد و حفظ روابط حمایتی بین اعضای خانواده و افراد جامعه برای شما و فرزندانتان مهم است.
خانواده های سالم مسئولیت مشترک دارند
مهم این است که همه اعضای خانواده در تصمیم گیری مشارکت داشته باشند. به کودکان باید فرصت هایی برای تصمیم گیری (در محدوده توانایی خود)، مشارکت در تصمیم گیری خانواده و مشاهده روند تصمیم گیری والدین خود و نتایج آن داده شود.
به طور معمول، مشارکت در برنامه ریزی و تصمیم گیری، تعهد به برنامه یا هدف و همکاری در اجرای آن را به همراه دارد. برای مثال، در صورتی که کودکان در انتخاب این کارها به آنها حق انتخاب داده باشند، احتمال بیشتری دارد که کارهای خانه را انجام دهند.
هر یک از اعضای خانواده باید این اجازه را داشته باشد که نظرات خود را بیان کند، ایده بسازد و پیشنهاد دهد.خانواده هنوز به یک رهبر نیاز دارد، اما هیچ فردی نیازی به رهبری ندارد. تلاش برای «رئیس» بودن به یک کار غیرممکن و خسته کننده تبدیل می شود.
در خانواده های مستحکم، اعضا از یکدیگر قدردانی می کنند
هر خانواده از شخصیت های مختلفی تشکیل شده است که هر کدام نقش مهمی در زندگی خانواده دارند. بنابراین، ضروری است که همه اعضا نسبت به خود و هر یک از اعضای خانواده نگرش مثبت قوی داشته باشند.
احساس ارزشمندی یک عامل مهم در آنچه در «درون» افراد و همچنین در بین مردم اتفاق می افتد است. نظام خانواده نیز از این قاعده مستثنی نیست. پذیرفته شدن توسط دیگران به رشد خودپنداره فرد کمک می کند و احساس مهم بودن، دوست داشتن و قدردانی را ایجاد می کند.
هیچ چیزی مهمتر از قدردانی و پذیرفته شدن در خانواده نیست. هر خانواده باید دستاوردهای فردی هر یک از اعضا را بشناسد. جملات ساده ای مانند «ممنون که به من کمک کردید، کار خوبی کردید!» می تواند از تلاش های هر یک از اعضا قدردانی کند.
این نوع شناخت به ایجاد یک محیط دلپذیر کمک می کند که در آن احترام متقابل رشد کند. بدون احترام، اعضای خانواده دلیل کمی برای تلاش به منظور بهبود روابط خود با یکدیگر دارند.
خانواده های سالم تشخیص می دهند که ارتباط مؤثر مستلزم گوش دادن مؤثر است
شاید مهمترین مهارت ارتباطی گوش دادن باشد. با این حال، به دلایل مختلف، بسیاری از ما به خوبی گوش نمی دهیم. یا خیلی سرمان شلوغ هست یا اجازه می‌دهیم پیش داوری‌هایمان دریافت ما را مخدوش کند. به یاد داشته باشید، وقتی گوش می دهیم، همیشه آنچه گفته شده را تفسیر می کنیم. از آنجایی که تفسیر ما بر اساس ارزش ها، باورها و تجربیات ما است، ممکن است نادرست باشد. بررسی تفسیر خود با گوینده، «دریافت بازخورد»، قبل از پاسخ دادن یا اقدام، راه خوبی برای کاهش تعبیر نادرست است.
