فصل قبل استقلال مرکز بحران و دعوا بود. وقتی مدیرعامل و سرمربی با یکدیگر زاویه داشته باشند بیشترین فشار روی سرپرست یا مدیر تیم می‌آید که باید رابط بین این دو رکن اساسی باشگاه باشد. علی سامره مجبور شد برود و نصرالله خواجه گیری جانشین او شد.
سمت مدیر، تیم جایگاهی است که تمام پیشکسوتان و بزرگان یک باشگاه به آن نظر دارند! مثل سرمربی یا کادر فنی مدرک و دوره مربیگری نمی‌خواهد و هر چقدر اسم و اعتبار بیشتری داشته باشید، راحت‌تر به این صندلی می‌رسید و تقریبا همه خود را واجد شرایط این سمت می‌دانند! پس به طور طبیعی وقتی علی سامره آن همه منتقد و مخالف داشت، تکلیف نصرالله خواجه گیری مشخص بود و درست بلافاصله بعد از برکناری علی خطیر، سرپرست مدیرعاملی اولین حکمی که زد برکناری او و انتخاب آتیلا حجازی برای این سمت بود.
آتیلا سال‌هاست که در ترکیه زندگی می‌کند و طبق گفته نزدیکانش کمترین ارتباط را با فوتبال ایران دارد. اگر پای سابقه و ارتباطات هم وسط باشد، آتیلا در فهرست ۵۰ نفر اول استقلال برای نشستن روی نیمکت این تیم نیست! پس وقتی خودش هم خبر نداشت و نامش به عنوان مدیر تیم اعلام شد، مشخص است که فقط فامیل «حجازی» دلیل این انتخاب بود! آتیلا به تهران آمد و از همان اول هم مشخص بود که برای گرفتن مجوزهای لازم کلی مشکل خواهد داشت. نتیجه این شد که در هفته‌های پایانی و حساس آخر فصل استقلال مدیر نداشت و قهرمان هم نشد. هر هفته همه جویای صدور کارت آتیلا بودند که بعد موکول به فصل جدید شد و حالا هم که خبر آمده این مشکل حل شدنی نیست.
اینجا بحث بر سر شخص آتیلا حجازی نیست. بحث بر سر نوع مدیریت آقایان است که چطور بدون کسب مجوزهای لازم نام فردی را برای یک سمت رسانه‌ای می‌کنید؟ استقلال که یک تیم محلی نیست که بشود هر کسی را که دوست داشت آنجا صاحب سمت کنید! مگر شما نمی‌دانستید که باید مجوز بگیرید؟ البته خود این بحث مجوز گرفتن یک داستان دیگر است که الزاماً ما می‌توانیم موافق آن نباشیم ولی وقتی قرار است در چهارچوب قوانین کار کنیم چطور ممکن است که مسئله به این مهمی را به زبان عامیانه «بی‌خیال» می‌شویم؟
آوردن آتیلا حجازی می‌توانست افکار عمومی و هواداران استقلال را به واسطه نام بزرگ ناصر حجازی پشتوانه مدیریت ما کند، یا حداقل در شروع از تعداد مخالفان ما کم کند! اصلا هدف حجازی بود نه آتیلا و اسم رمز محبوبیت، اما به چه قیمت؟ به قیمت بازی با نام ناصر حجازی؟ اینجا خود آتیلا هم مورد انتقاد است که چرا و چطور اجازه سو استفاده از نام خانوادگی‌اش را داد؟ اگر خود ناصر حجازی بود اجازه می‌داد اینطور از نام او استفاده کنند؟
و نتیجه این شد که استقلال فصل قبل بدون مدیر بود و حالا هم مدیر ندارد و این یعنی دورخیز بسیاری از پیشکسوتان برای این سمت که چون فقط یک نفر به آنجا می‌رسد، بقیه تبدیل به مخالف خواهند شد! یعنی با این نوع مدیریت به دست خود یک مشکل برای خود ایجاد کرده‌اید! حالا حساب کنید بقیه مسیر را که به قول قدیمی‌ها سالی که نکوست از بهارش پیداست! وقتی شروع کار مالکان جدید با مدیران جدید این باشد وای به حال بقیه راه!
منبع: خبر ورزشی